Op een vrijdagavond in mei was ik er de enige bezoeker. De uitbaatster leek was ongemakkelijk met de situatie, maar toen we eenmaal wat gebabbeld hadden in het frans was ze op haar gemak en kreeg ik de menukaart. Ik kook voor een crepe "Popeye" (met spinazie) en het menu van de dag, Parfait de Charolais. De crepe was een vreemd ding, en ik wist niet zeker of het zo wel de bedoeling was, twee pannekoekjes die ronddrijven in een soep van spinazie en rauw ei. Ik ben er in elk geval niet ziek van geworden. De Parfait de Charolais was beter, maar ik moest onderhandelen om er wat groenten bij te krijgen. Toen ik afrekende was er nog steeds niemand anders binnengekomen.
